28 juni (Nederlands)

28 juni 2007, drie jaar na jouw dood. Pff.. het is allemaal zo snel gegaan.. Ik kan me die dag nog zo goed herinneren. Ik ging naar school en toen ik vertrok was de dokter al bij ons. We zeiden tegen elkaar 'tot straks', maar ik heb je thuis niet meer gezien. Je ging naar het ziekenhuis en daar heb ik het slechte nieuws moeten horen.

In die 3 lange of korte jaren, is er veel veranderd, maar veel ook niet... Ik weet nog dat ik die dag heel stoer deed, alsof niets aan de hand was, maar van binnen was ik ook dood. Dat doe ik nu nog steeds, van buiten heel stoer, terwijl ik gewoon pijn lijd.

Ik mis jou.. Ik hoor je nog zeggen 'tot straks' en wacht nu nog steeds op de dag dat ik weer bij je kan zijn. Ik mis je heel erg. Ik kijk nog vaak naar jouw bank, om jou te zoeken.. Ik zie je dan niet meer, maar ik voel je wel...
Toch ben je altijd bij me.. Ik heb net het EK achter de rug. Persoonlijk is het allemaal heel goed gegaan, en zoals Gerda zegt (die mist jou natuurlijk ook heel erg) 'je zou trots op me zijn'. Toen ik van de Portugezen vaak hoorde dat ik het goed deed, kon ik niet anders dan aan jou en aan opa denken. Dat ik veel heb geleerd van de twee beste meesters die ik me kon wensen.. Ik ben trots op mijzelf, maar ik ben ook trots op jou!

Ik zal je nooit vergeten...

Vandaag, net als 3 jaar geleden, zal ik alleen tegen Gerda goedenacht zeggen en, net als op 28 juni 2004, hopen dat je bij mij op bezoek komt tijdens mijn slaap in een mooie droom...

Jo, ik mis je...

Tot straks!

Hélder