Jarig? (Nederlands)
Hoi allemaal!
Zoals jullie weten (of hadden moeten weten) ben ik morgen, 19 september, jarig. Maar is dat echt zo? Ik voel me helemaal niet 'jarig'... Ik wil mijn verjaardag ook niet vieren. Normaal gesproken voel ik me de hele maand september 'jarig', ik doe niets anders dan denken aan wat ik zal doen om mijn verjaardag te vieren. Dit jaar heeft de maand september niet het licht dat het normaal heeft. Ik voel me niet echt gelukkig en heb dus geen zin om mijn verjaardag te gaan vieren. Aan de andere kant vind ik wel dat het gevierd moet worden, omdat ik een jaar ouder word, omdat ik toch blij ben dat ik 22 jaar oud mag worden, maar toch...
De laatste weken ben ik de mensen om me heen anders gaan bekijken en nu merk ik pas dat er veel mensen zijn die heel aardig tegen me doen, die mij hun waardering laten zien voor wat ik doe, maar blijkbaar achter mijn rug andere dingen zeggen. Daar ben ik gisteren achter gekomen en dat had ik van die personen niet verwacht. Ik ga niet vertellen wie dat zijn, omdat ik voortaan ook zo moet gaan doen. Om ruzies of wat dan ook voor problemen te voorkomen, moet ik ook een masker gaan opzetten. Gewoon doen alsof niets gebeurd is. Hoe moeilijk is dat? Ik had al problemen genoeg en nu dit er nog bij. Maar ik ga gewoon door.. Zoals Bob Marley zegt "Dready got a job to do/ And he's got to fulfill that mission", "Natty dread rides again/ Having no fear, having no sorrow". Wat ze ook zeggen, wat ze ook denken, wat ze mij ook aandoen, ik zal gewoon doorgaan en ik weet zeker dat ik ga winnen, want ik heb leren overleven van de besten (mijn grootouders Cidinha en João Craveirinha en mijn gastouders Gerda en Jo Gardeniers) en ik moet zorgen dat ze trots op me zijn. Het is niet altijd makkelijk, maar ik ga ervoor. In deze moeilijke periodes mis ik mijn meesters het ergste. Ik moet wel erbij zeggen dat ik hier genoeg mensen om me heen heb die me heel goed steunen en daar ben ik ze allemaal heel dankbaar voor. Nicky, nog bedankt voor je e-mail, je krijgt binnenkort een antwoord.
Ik vraag me af of ik nog van mijn verjaardag kan genieten, maar ik zal mijn best doen, omdat Gerda ook heel hard haar best doet en heel veel moeite doet om mij een mooie verjaardag te bezorgen.
Op school gaat ook alles goed, de reis naar Keulen was heel leuk.
Groetjes,
Hélder
Zoals jullie weten (of hadden moeten weten) ben ik morgen, 19 september, jarig. Maar is dat echt zo? Ik voel me helemaal niet 'jarig'... Ik wil mijn verjaardag ook niet vieren. Normaal gesproken voel ik me de hele maand september 'jarig', ik doe niets anders dan denken aan wat ik zal doen om mijn verjaardag te vieren. Dit jaar heeft de maand september niet het licht dat het normaal heeft. Ik voel me niet echt gelukkig en heb dus geen zin om mijn verjaardag te gaan vieren. Aan de andere kant vind ik wel dat het gevierd moet worden, omdat ik een jaar ouder word, omdat ik toch blij ben dat ik 22 jaar oud mag worden, maar toch...
De laatste weken ben ik de mensen om me heen anders gaan bekijken en nu merk ik pas dat er veel mensen zijn die heel aardig tegen me doen, die mij hun waardering laten zien voor wat ik doe, maar blijkbaar achter mijn rug andere dingen zeggen. Daar ben ik gisteren achter gekomen en dat had ik van die personen niet verwacht. Ik ga niet vertellen wie dat zijn, omdat ik voortaan ook zo moet gaan doen. Om ruzies of wat dan ook voor problemen te voorkomen, moet ik ook een masker gaan opzetten. Gewoon doen alsof niets gebeurd is. Hoe moeilijk is dat? Ik had al problemen genoeg en nu dit er nog bij. Maar ik ga gewoon door.. Zoals Bob Marley zegt "Dready got a job to do/ And he's got to fulfill that mission", "Natty dread rides again/ Having no fear, having no sorrow". Wat ze ook zeggen, wat ze ook denken, wat ze mij ook aandoen, ik zal gewoon doorgaan en ik weet zeker dat ik ga winnen, want ik heb leren overleven van de besten (mijn grootouders Cidinha en João Craveirinha en mijn gastouders Gerda en Jo Gardeniers) en ik moet zorgen dat ze trots op me zijn. Het is niet altijd makkelijk, maar ik ga ervoor. In deze moeilijke periodes mis ik mijn meesters het ergste. Ik moet wel erbij zeggen dat ik hier genoeg mensen om me heen heb die me heel goed steunen en daar ben ik ze allemaal heel dankbaar voor. Nicky, nog bedankt voor je e-mail, je krijgt binnenkort een antwoord.
Ik vraag me af of ik nog van mijn verjaardag kan genieten, maar ik zal mijn best doen, omdat Gerda ook heel hard haar best doet en heel veel moeite doet om mij een mooie verjaardag te bezorgen.
Op school gaat ook alles goed, de reis naar Keulen was heel leuk.
Groetjes,
Hélder
Comments