Verandering (Nederlands)
Hey allemaal!!
Lang niet gezien :-p Ik heb het de laatste tijd druk gehad met duizendeneen dingen.. Een paar weken geleden ben ik naar Tilburg gegaan om naar de wedstrijd Willem II - Monaco te kijken met een paar andere 'teambegeleiders' van het WK van afgelopen zomer. Ik ben niet alleen naar het stadion geweest, daar in Tilburg, maar ook naar het hotel gegaan waar ik toen had gelogeerd en waar 'jullie-weten-wie' werkt. Ik heb haar dus voor het eerst gezien sinds eind juli... Het was eigenlijk heel raar, niet zozeer om haar weer te zien, maar om weer daar te zijn. Vanaf het moment dat ik de parkeerplaats van het hotel binnenreed, kreeg ik een soort opeenvolging van dejá-vu's . Het was alsof ik de hele film van het WK voor me zag... De lobby van het hotel, de zalen waar we aten of waar de besprekingen plaats vonden, de brug naar de kamers, de parkeerplaats aan de achterkant waar de bussen klaarstonden voor trainingen en wedstrijden... Ik heb al die plekken weer gezien en kreeg een soort heimwee naar die geweldige ervaring van de maand juni... Aan de andere kant, stond ik daar met haar te praten en hoewel ik van tevoren bang was dat ik er spijt van zou krijgen, is het echt meegevallen... Ik besefte dat ik er eigenlijk wel overheen ben en dat ik haar niet zoveel miste als ik dacht, waar ik zo bang voor was. Aan de andere kant mis ik wel het idee van het 'iemand te hebben'. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het heel leuk om weer daar te zijn en haar weer te zien. Het was ook gezellig om met haar weer te praten, maar daar bleef het ook bij... Het lijkt alsof ik veel veranderd ben (vooral na de vakantie) en daar is alles zo'n beetje hetzelfde gebleven... Ook zij...
Ik ben de laatste weken ook bezig geweest (eigenlijk ben ik het nog steeds) met het zoeken naar een master. Het lijkt me een goed idee om dit in het buitenland te doen, met name in Engeland. Ik ben dus naar een studiebeurs in Utrecht gegaan om daar meer informatie over te krijgen. Ik heb goed rondgekeken en goed geluisterd. Het is nou tijd om goed te onderzoeken wat de beste opties zijn. Tot nu toe spreekt me de master 'Globalisation, Societies and Cultures' van de Manchester Metropolitan University heel erg aan. Hierover krijg ik binnenkort meer informatie. Er is ook een andere goede master, de FIFA master, die ik in drie verschillende landen (Zwitserland, Engeland en Italië) zou moeten volgen, hierover krijg ik ook meer informatie, maar ik denk dat ik deze volgend jaar nog niet kan volgen, misschien het jaar daarna ;-). Zodra ik meer weet, laat ik het jullie horen.
Het is misschien niet eerlijk dat ik zolang niets meer heb laten horen.. Misschien denken jullie 'tsj.. nu gaat het goed met hem, vertelt ie niks... toen het minder ging, moesten we hem altijd aanhoren'.. Jullie hebben gelijk... Sorry... Het gaat inderdaad heel goed met me.. Ik heb zelfs de laatste tijd een paar mensen weer gezien die ik al een tijdje niet meer had gezien en het eerste wat ze zeiden was 'Hey Hélder, je ziet er goed uit!' Dat doet me goed, het gaat dus goed met me en dat straal ik blijkbaar ook uit... Ik heb nou echt het idee dat ik de hele wereld aan kan. Ik zit lekker in mijn vel en heb grote plannen.. Dit zou ik niet kunnen zonder de mensen om me heen.. Misschien denken jullie vaak dat ik alleen maar aan mezelf denk door wat ik hier schrijf.. Misschien hebben jullie gelijk, maar ik denk wel degelijk aan de mensen om me heen.. Hun geluk is ook mijn geluk en zonder dat zij gelukkig zijn, kan ik niet gelukkig zijn...
De laatste tijd heb ik ook een paar vrienden en vriendinnen geholpen met van alles en nog wat (advies, etc etc) en dat doet me ook goed.. Ik wist niet eens dat ik daartoe in staat was. Ik heb het echt met plezier gedaan en het feit alleen dat ze mij om hulp vragen vind ik geweldig.. Ik hoop dat ik in de toekomst vaker mensen kan helpen.
Wat die oorlog betreft... Don't get me twisted... Ik heb nog steeds oorlog en zoals we allemaal weten in een oorlog zijn er geen winnars, alleen verliezers. Ik weet dat het niet de beste oplossing is, maar het is gewoon beter dan mezelf steeds weer pijn te doen.. Een paar weken geleden ben ik een paar meisjes tegengekomen die ik al een tijdje niet meer had gezien en die hadden het blijkbaar niet door dat ik oorlog aan het voeren ben... In een andere situatie was ik misschien aardiger voor hen geweest, maar nu kon dat even niet...
Zoals ik al eerder zei, vind ik dat ik veranderd ben (in positieve zin, dan) na de ervaring van het WK, maar ook na de vakantie... Als ik goed nadenk, is mijn leven gemaakt van veranderingen, radicale veranderingen en dit heeft me gemaakt tot wat ik nou ben... Ik sta altijd open voor veranderingen, omdat dat meestal een verbetering oplevert... Hier in Nederland ken ik inmiddels veel mensen en het valt me op dat de meesten bang zijn voor verandering... Dat vind ik zo jammer.. Deze mensen blijven maar steeds in hetzelfde wereldje leven zonder dat ze gewoon verder dan '5 meter' om hen heen kijken... Zoals de Braziliaanse rapper/dichter zegt:
Wees jezelf, maar wees niet altijd dezelfde...
Verander, dat als je verandert, verandert de hele wereld met je mee
Wij veranderen de wereld met een verandering van geest
En als wij de geest veranderen, dan boeken we vooruitgang
In een verandering van gedrag is er geen kwaad zonder verbetering, geen ziekte zonder geneesmiddel
In een verandering van houding, krijg je meer zelfvertrouwen
In een verandering van het heden geef je de toekomst vorm
Ik heb het geprobeerd te vertalen, maar het idee erachter is gewoon, wees open voor verandering, want dat betekent vaak verbetering.. Probeer altijd verder te kijken... Er zijn zoveel mogelijkheden en het zou zonde zijn om die niet te gebruiken... The world is not enough..
In Portugal staan we eigenlijk opener voor verandering, dat merk ik in de omgeving om me heen, vooral mijn vrienden.. Het lijkt alsof mensen hier in Nederland niet veel durven.. Alsof ze bang zijn voor nieuwe dingen.. Ze blijven hun 'kleine' wereld maar koesteren en alles doen wat van hen verwacht wordt en zijn bang nieuwe dingen te proberen, zijn bang de oude gewoontes los te laten... Echt jammer vind ik dat.. Het zijn allemaal mensen die veel meer zouden kunnen... Veel verder konden komen..
Maar ja, ik ben blij dat ik wel verder kijk... Sky's the limit...
Nouja, I C U when I C U
Groetjes,
Hélder
Lang niet gezien :-p Ik heb het de laatste tijd druk gehad met duizendeneen dingen.. Een paar weken geleden ben ik naar Tilburg gegaan om naar de wedstrijd Willem II - Monaco te kijken met een paar andere 'teambegeleiders' van het WK van afgelopen zomer. Ik ben niet alleen naar het stadion geweest, daar in Tilburg, maar ook naar het hotel gegaan waar ik toen had gelogeerd en waar 'jullie-weten-wie' werkt. Ik heb haar dus voor het eerst gezien sinds eind juli... Het was eigenlijk heel raar, niet zozeer om haar weer te zien, maar om weer daar te zijn. Vanaf het moment dat ik de parkeerplaats van het hotel binnenreed, kreeg ik een soort opeenvolging van dejá-vu's . Het was alsof ik de hele film van het WK voor me zag... De lobby van het hotel, de zalen waar we aten of waar de besprekingen plaats vonden, de brug naar de kamers, de parkeerplaats aan de achterkant waar de bussen klaarstonden voor trainingen en wedstrijden... Ik heb al die plekken weer gezien en kreeg een soort heimwee naar die geweldige ervaring van de maand juni... Aan de andere kant, stond ik daar met haar te praten en hoewel ik van tevoren bang was dat ik er spijt van zou krijgen, is het echt meegevallen... Ik besefte dat ik er eigenlijk wel overheen ben en dat ik haar niet zoveel miste als ik dacht, waar ik zo bang voor was. Aan de andere kant mis ik wel het idee van het 'iemand te hebben'. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het heel leuk om weer daar te zijn en haar weer te zien. Het was ook gezellig om met haar weer te praten, maar daar bleef het ook bij... Het lijkt alsof ik veel veranderd ben (vooral na de vakantie) en daar is alles zo'n beetje hetzelfde gebleven... Ook zij...
Ik ben de laatste weken ook bezig geweest (eigenlijk ben ik het nog steeds) met het zoeken naar een master. Het lijkt me een goed idee om dit in het buitenland te doen, met name in Engeland. Ik ben dus naar een studiebeurs in Utrecht gegaan om daar meer informatie over te krijgen. Ik heb goed rondgekeken en goed geluisterd. Het is nou tijd om goed te onderzoeken wat de beste opties zijn. Tot nu toe spreekt me de master 'Globalisation, Societies and Cultures' van de Manchester Metropolitan University heel erg aan. Hierover krijg ik binnenkort meer informatie. Er is ook een andere goede master, de FIFA master, die ik in drie verschillende landen (Zwitserland, Engeland en Italië) zou moeten volgen, hierover krijg ik ook meer informatie, maar ik denk dat ik deze volgend jaar nog niet kan volgen, misschien het jaar daarna ;-). Zodra ik meer weet, laat ik het jullie horen.
Het is misschien niet eerlijk dat ik zolang niets meer heb laten horen.. Misschien denken jullie 'tsj.. nu gaat het goed met hem, vertelt ie niks... toen het minder ging, moesten we hem altijd aanhoren'.. Jullie hebben gelijk... Sorry... Het gaat inderdaad heel goed met me.. Ik heb zelfs de laatste tijd een paar mensen weer gezien die ik al een tijdje niet meer had gezien en het eerste wat ze zeiden was 'Hey Hélder, je ziet er goed uit!' Dat doet me goed, het gaat dus goed met me en dat straal ik blijkbaar ook uit... Ik heb nou echt het idee dat ik de hele wereld aan kan. Ik zit lekker in mijn vel en heb grote plannen.. Dit zou ik niet kunnen zonder de mensen om me heen.. Misschien denken jullie vaak dat ik alleen maar aan mezelf denk door wat ik hier schrijf.. Misschien hebben jullie gelijk, maar ik denk wel degelijk aan de mensen om me heen.. Hun geluk is ook mijn geluk en zonder dat zij gelukkig zijn, kan ik niet gelukkig zijn...
De laatste tijd heb ik ook een paar vrienden en vriendinnen geholpen met van alles en nog wat (advies, etc etc) en dat doet me ook goed.. Ik wist niet eens dat ik daartoe in staat was. Ik heb het echt met plezier gedaan en het feit alleen dat ze mij om hulp vragen vind ik geweldig.. Ik hoop dat ik in de toekomst vaker mensen kan helpen.
Wat die oorlog betreft... Don't get me twisted... Ik heb nog steeds oorlog en zoals we allemaal weten in een oorlog zijn er geen winnars, alleen verliezers. Ik weet dat het niet de beste oplossing is, maar het is gewoon beter dan mezelf steeds weer pijn te doen.. Een paar weken geleden ben ik een paar meisjes tegengekomen die ik al een tijdje niet meer had gezien en die hadden het blijkbaar niet door dat ik oorlog aan het voeren ben... In een andere situatie was ik misschien aardiger voor hen geweest, maar nu kon dat even niet...
Zoals ik al eerder zei, vind ik dat ik veranderd ben (in positieve zin, dan) na de ervaring van het WK, maar ook na de vakantie... Als ik goed nadenk, is mijn leven gemaakt van veranderingen, radicale veranderingen en dit heeft me gemaakt tot wat ik nou ben... Ik sta altijd open voor veranderingen, omdat dat meestal een verbetering oplevert... Hier in Nederland ken ik inmiddels veel mensen en het valt me op dat de meesten bang zijn voor verandering... Dat vind ik zo jammer.. Deze mensen blijven maar steeds in hetzelfde wereldje leven zonder dat ze gewoon verder dan '5 meter' om hen heen kijken... Zoals de Braziliaanse rapper/dichter zegt:
Wees jezelf, maar wees niet altijd dezelfde...
Verander, dat als je verandert, verandert de hele wereld met je mee
Wij veranderen de wereld met een verandering van geest
En als wij de geest veranderen, dan boeken we vooruitgang
In een verandering van gedrag is er geen kwaad zonder verbetering, geen ziekte zonder geneesmiddel
In een verandering van houding, krijg je meer zelfvertrouwen
In een verandering van het heden geef je de toekomst vorm
Ik heb het geprobeerd te vertalen, maar het idee erachter is gewoon, wees open voor verandering, want dat betekent vaak verbetering.. Probeer altijd verder te kijken... Er zijn zoveel mogelijkheden en het zou zonde zijn om die niet te gebruiken... The world is not enough..
In Portugal staan we eigenlijk opener voor verandering, dat merk ik in de omgeving om me heen, vooral mijn vrienden.. Het lijkt alsof mensen hier in Nederland niet veel durven.. Alsof ze bang zijn voor nieuwe dingen.. Ze blijven hun 'kleine' wereld maar koesteren en alles doen wat van hen verwacht wordt en zijn bang nieuwe dingen te proberen, zijn bang de oude gewoontes los te laten... Echt jammer vind ik dat.. Het zijn allemaal mensen die veel meer zouden kunnen... Veel verder konden komen..
Maar ja, ik ben blij dat ik wel verder kijk... Sky's the limit...
Nouja, I C U when I C U
Groetjes,
Hélder
Comments